Ik weet niet of het herkenbaar is, maar tijdens vakantieperiodes reflecteer ik altijd even op het afgelopen jaar en maak ik nieuwe plannen. Vragen als: ‘waar wil ik me graag op richten?’ en ‘wat zou ik nog willen bereiken?’ komen dan langs!
Toen ik enkele dagen geleden aan het overwegen was wat een nieuw project zou kunnen zijn, ontving ik onverwacht een bericht van mijn dochter Sennah (17 jaar). Ze schreef: ‘Ik ben blij dat jullie mijn ouders zijn’.
Je zult begrijpen dat dit een glimlach op m’n gezicht bracht. En toen had ik m ineens weer helemaal scherp. Dit korte berichtje van m’n dochter deed me beseffen wat m’n focus mag zijn in deze levensfase. Even geen grootse plannen ver achter de horizon, maar ‘gewoon’ dichtbij. Een letterlijk en figuurlijk aanwezige ouder zijn. Een vader die voldoende tijd heeft om te luisteren en leuke dingen te doen, want deze tijd komt niet meer terug…
